Bommetjes

Al veel en veel te lang schreef ik niets hier. Ik heb mijn hoofd nodig voor een nieuw boek. Ik laat andere dingen liggen, schuif van alles voor me uit.

Vorige week schreef ik een weekje op Vlieland, daar viel niet zoveel voor me uit te schuiven, dus dat was fijn. Schrijven en wandelen. Wandelen en schrijven. Af en toe kwam er een straaljager over. Ze waren aan het oefenen op de Vliehors, met zulke zware bommen dat de ruiten van het huisje waarin in zat te werken trilden. In de wachtruimte bij de boot trilden de ruiten nog harder, de hele gevel stond te trillen, maar het kan zijn dat ik een beetje overdrijf. Hoe dan ook, het was af en toe flink schrikken. Niet voor de Vlielanders, die keken niet op of om en negeerden al het gedreun.

‘We hebben veel plezier van defensie,’ zei de mevrouw in het restaurant aan de Dorpstraat, ‘dus die paar bommetjes…’