Lievelings

Vorige week was ik op de Europese School in Bergen en dat was bijzonder. De koningin kwam ook en zoiets brengt allerlei koortsachtige voorbereidingen met zich mee. Er liepen beveiligers door de gangen. Er waren dingen die niet mochten of juist moesten.

In de klas spraken de kinderen Engels, Frans en Nederlands. Ze wilden weten wat mijn lievelingsboeken zijn. Of wat vroeger mijn lievelingsboeken waren. Ik legde uit dat ik dat altijd een moeilijke vraag vind, omdat er zo ontzettend veel speciale boeken zijn. Voor elke stemming, voor elke levensfase, voor elke situatie zijn er lievelingsboeken.

In de trein op weg naar huis besloot ik een lievelingsboek van vroeger te kopen. Het was alleen tweedehands te krijgen: 5 jongens + 5 olifanten. Gemaakt door Jiří Trnka en vertaald door Lidi Luursema. Ik las het ergens in de jaren zestig voor het eerst en nog heel vaak daarna. Tot het kwijtraakte.

Een paar dagen geleden werd het tweedehands exemplaar door de brievenbus geschoven. Ik las een klein stukje. Het begin was nog even mooi als ik me herinnerde, en de rest ook vermoed ik. Toch blijft het spannend, een boek van vroeger herlezen. Daarom heb ik verder alleen nog maar gebladerd. En het boek ruikt raar, naar het vroeger van iemand anders.

Maar waarom juist dit boek? Vanwege de ongebreidelde fantasie. Vanwege de humor. En vanwege de illustraties.

Sinds kort kun je 5 jongens + 5 olifanten bekijken op de website van DBNL.

Nu is er nog een boek dat ik graag weer in mijn handen wil houden: Oeloes avontuurlijke reis naar het noorderlicht van Ali Mitgutsch. In het Duits heet het Ulus abenteuerliche Reise zum Nordlicht. Ik heb het nog niet te pakken gekregen. Heeft iemand het ergens op zolder liggen?

Veel

Hoeveel moois kun je in één weekend stoppen?
Veel.

Vrijdag gingen we naar een jubileumoptreden van De Kift. Een zaal die kolkte van het enthousiasme.
Een dag later keken we in Het Waalres Museum naar damast uit zestienhonderdzoveel en naar een jurk die gemaakt was van inlegkruisjes. Allebei wonderbaarlijk. De jurk werd ontworpen door Agnes van Dijk.

En nog een dag later keken we in Het Gemeentemuseum Den Haag naar het werk van een van mijn lievelingsschilders: Gustave Caillebotte. Ingrid Godon en Toon Tellegen maakten een prachtig boek bij de tentoonstelling. En dan was er nog werk van Luc Tuymans. En het museum zelf niet te vergeten. Als toetje gingen we naar een film in Zaandam.

Een overvol programma, maar het liep nu eenmaal zo. En op de een of andere manier regen de indrukken zich moeiteloos aaneen. Het was veel, maar ook ongelooflijk mooi en kennelijk stonden de luikjes in mijn hoofd wijd open.

Ik heb er wel iets aan over gehouden. Een Kift liedje dat ik niet meer kwijt raak:
Die ogen waarmee jij naar me keek dat waren mooitjes…
Het blijft maar rondzingen en rondtetteren. Hier kun je naar De Kift luisteren. Doe maar niet, het is levensgevaarlijk. (Luister vooral niet naar track 14 over die mooitjes. Je bent gewaarschuwd.)